Kos [Pascal Lajt]

• Ile naprawdę wysp liczy Dodekanez?

• Paradise, Banana, Sunny czy Magic?

• Gdzie jest nieoficjalny raj naturystów?

• Czy Skala leży poza skalą?

– Maria! Przywiozłem ci gości! – z pokoiku we wnętrzu domu wyszła starsza pani,

a za nią puszysty czarny kocur. Po wymianie powitalnych grzeczności kobieta wzięła klucz

i pokazała mi prześliczne dwupoziomowe studio z tonącym w zieleni i kwiatach tarasem.

Okienko kuchni wychodziło na zadbany ogród warzywny, w którym pyszniły się w słońcu

czerwone pomidory, fioletowe bakłażany, żółte tykwy, białe patisony i zielone kabaczki.

– Jaka szkoda, że to nasza ostatnia noc na wyspie – wyrwało mi się – z chęcią

zostałabym tu dłużej… W międzyczasie uprzejmy Grek na motorze dowiózł mojego męża

z bagażem. Kiedy już nacieszyliśmy się mieszkaniem i tarasem, pani Maria zaprosiła

nas do siebie i postawiła przed nami rizogalo – waniliowy deser z ryżu i mleka, który

najwyraźniej przyrządziła dla całej rodziny. Siedzieliśmy wśród zieleni i rozmawialiśmy

o życiu, podczas gdy ogródek zapełniał się coraz to nowymi członkami rodziny.

W różowym świetle zachodu słońca poczuliśmy niezwykłość chwili. Potęgowała ją magia

przypadkowych spotkań z ludźmi.

Wiesława Rusin, podróżniczka, autorka przewodników turystycznych